OVO LETO CE SE ZVATI...

sve fotke pogledaj na flikeru

ZVANICNO SI KOD KUCE kada iz kose isperes so od poslednjeg kupanja u moru.

Narasla sam 8cm, svaki dan pola cm u proseku. Bilo je ludacki dirljivo. Mapa bi izgledala otprilike ovako: Ljubljana, Kranj, Bled, Venecija, Rovinj, Pula, Premantura, Brijuni, Motovun, Momjan. Ostalo je jos svasta za neki drugi put.

Posle grckih ostrva proteklih godina, savrsenih svetlucavih plaza i razradjene matrice koja ne gresi ovo je bilo potpuno drugacije. Ali krecem od pocetka.




SLOVENIJA. Lekcije o strpljenju i kontroli, samostalnosti i uzdrzavanju. O matricama i mogucnostima. Da zivim tamo vozila bih neki lepi bajs sa korpom napred. I manje bih pricala.




VENECIJA. Zene su negovane kao u prici, kafa premasuje ocekivanja. Grad tako magican da je zaista moguce u trenutku potpuno zanemariti reke turista. U suton cete shvatiti zasto su venecijanski kandelabri rozi. Gondole su zacudjujuce jezive, kao recna pogrebna vozila. Zmarce ekspresno neutralisu gondolijeri koji brbljaju mobilnim dok vozikaju ustogljene turiste, one sto ne vide grad jer im je vodic preblizu licu. U Veneciji je nemoguce biti nereligiozan, ne uvlaci energija mrtvog muzejskog grada, naprotiv, divno je zivo i prijatno energicno, stabilno, provetreno, prohodno.

Designer stores su posebno religiozno iskustvo. Malecne prazne prodavnice sa savrsenim izlozima, serious Italian style. Koncepte sa revija i iz novinskih kampanja vidite kao zive modulirane za stvaran, opipljiv svet.

Lekcija o stilu, toleranciji i suzivotu. Sa previse turista i golubova.




ROVINJ. Kao da smo se vratili. Dobro je osecati se dobrodoslo. Ne onako fino uljudno ugostiteljski, nego cudesno srdacno. Divno je na odmoru pricati na svom jeziku i menjati ga po osecaju da bi pokazao zahvalnost finim domacinima. Kuca mirise na lavandu, Marija, gazdarica, ima radionicu i prodavnicu, pravi torbe i sama ide u lov na materijale. Drago, gazda, ima bele brke i crni motorin. Svi pricaju neku mesavinu hrvatskog i italijanskog. Jedan pogled na nebo ka Veneciji i znaju kakvo ce vreme biti tih dana. Vole Tonija Cetinskog, on je njihov, znaju ga otkad je bio klinja, koncert u Puli je bio velika stvar.

Kao da smo kod familije - ne treba ti mnogo jer imas sve - fini ljudi, dobro vreme, kola, rucni fridz, gps.

PREMANTURA. Kada se na rampi dobije kesa za djubre, sidje se sa asfalta i krene po prasnjavim putevima od smrvljenog tucanika koji u suton pravi magicni utisak izmaglice.

PODSECANJE: nece niko drugi, moras ti. Kada u vatri koja se siri pucketa suvo rastinje zoves 94, premanturskim rendzerima pomoc dobro dodje.

KEY: The Last Good Day of the Year, Cousteau




BRIJUNI. Daleko pre Tita dosli neki ljudi, pocupali razne biljke divljakuse i lepo izdizajnirali ostrvo. I sada po savrsenim poljanicama trckaraju srndaci i odrzavaju travu na pravoj duzini. Nista kosilice. Drvece u cijim pukotinama u kori rastu pinjole. Beskrajno misticno, ostrvo nema stanovnike osim turista, ugostitelji dolaze na radni dan i odlaze ponovo brodom. Zebre i indijska sveta goveda, bizarni muzej sa prepariranim zivotinjama. Ususkano i zasticeno.




MOMJAN. Na putu ka vinariji Kozlovic nabasali smo na restoran kod Mosta52. Devojka u savrseno beloj perfektno ispeglanoj plain Lacoste kosulji kaze nam kratko sta danas ima od hrane. Juha od rajcice, ispostavlja se napravljena je od rajcice iz baste, tu iza nas, a fuzi sa tartufima stizu u obicnim staklenim cinijama. Na dnu je umak, preko homemade pasta, lokalna stvar - fuzi (kvadratic testa otprilike 6x6cm urolan po dijagonali), i gore gomilica narendanih tartufa. Promesana ispred nas i beyond perfect. Escajg dobar, sa malim zigom na vratu noza, pravih oblina i tezine.




AUTOPUT/AUTOCESTA je cudna stvar. Do Zagreba je bio dan. Milion tunela, savrsen asfalt. Solidne bankine, ozbiljan put. A onda mrak. Od Zagreba do granice nema velikih svetlecih OMV-ova sto rade celu noc, nema kafe za poneti, samo mracni pakrinzi i turobne stare pumpe. Samo satima idemo kroz mrak i onda shvatas sta su realne razdaljine. Danju kada sunce bljesti sve se cini blize i jednostavnije. Nocu je svaki kilometar 10 puta tezi.

KEY: Sound&Vision, David Bowie




BGD. Marija, gazdarica mi je spakovala veliki svezanj lavande. Porcelanski meda sa pozlatom, maskota olimpijade u Moskvi '80, rodjendanski poklon od Igora, podsecanje da smo na ovom putovanju bili dok je trajala Olimpijada. Lavazza espreso u novoj soljici. Prebiram po glavi sta smo to divno jeli i sklapam listu. Bice vam najzad jasno zasto ovo ime za letovanje. Zanemarite pozicije jela na listi.

......................................................................................................

TRUFFLE SUMMER - LISTA OMILJENIH JELA:

• sir sa tartufima kod Veli Joze - omiljeno meze

• file brancina al cartoccio - oprostajni rucak kod Veli Joze. Dva fina filea, malo crnog malo belog luka, nekoliko tanjusnih listica sargarepe, tri masline ali ne bilo kakve. Sve ususkano u papir sa trunkom dobrog maslinovog ulja. Neopisivo.

• juha od rajcice u kafani kod Mosta52 - pre pola sata paradajzi ziveli u basti

• fuzi sa tartufima - gorepomenuti. mmmmmljac

• rodjendanski Creme Brulée. Samo za posebne prilike.

• ciabatta sa spanacem i bruschetta u nekom budzaku u Veneciji

• sok od lubenice sa zovom, djumbirom i jos necim... nisam zapisala... kod Kristofa u Kranju

• salata od mladog spanaca, kozjeg sira sa finim slajsovima tartufa, Kristof, Kranj

• lignje u Safari baru na Premanturi

• fino lisnato pecivo sa kremom od vanile na pumpi u Italiji

• Dragovi pidochi

• Dragov brancin na rostilju. Bez travki, nadeva. Plain & simple. Respect.
.....................................................................................................

Krishtof!

KRISHTOF JE DIVAN restoran u u selu Predoslje, delu Kranja (koji ZAISTA ovako izgleda), jedno od onih na koje ne moze tek tako da se nabasa. Tamo se ide po preporuci ili vas vode prijatelji. Svaka namirnica od koje se jela tamo spremaju pazljivo je odabrana, potencira se lokalno, organski gajeno.

Dobijamo vodu u bokalu sa nekoliko grana mente, kuver snova. Posle salata od lagano grilovanog kozijeg sira sa listicima tartufa pa sve to na divnom mekusnom mladom spanacu i posuto klicama. Za kraj filei brancina sa umakom od spanaca i pateom od crnih maslina. Polovina malog narandzastog cherry tomato-a, crna maslina i na vrhu listic zalfije.

Life is good.

......................................................................................................................................
KRISTOF IS A MARVELOUS restaurant in a village called Predoslje in Kranj municipality (and it REALLY looks like this), one of those places you can't just bump into. You go there by recommendation or your friends will take you. Every single ingredient used for lovely meals at Kristof's is carefully picked, locally, organically grown.

For start, we got a jug of water with lots of mint and dream starters. After that lovely salad with slightly grilled goat cheese with thinly sliced truffles all laid on tender spinach and sprouts sprinkled. And finally sea bass filet on spinach sauce and black olives pate. One half of an orange cherry tomato, one black olive and a sage leaf to finish it up.

Life is good.

Palette: VOGUE'47

PUT POD NOGE. Putovanje, narocito na more, uvek ima iste moci - pasivno presabiranje, sumiranje, prekretnice. Za mene je ovo uvek vreme razresavanja i podvlacenja crta, mnogo vise nego nova godina.

Osecaj je uvek isti. Praznina osuncanog vazduha na kozi. Bose noge na stenama, kamencicima ili pesku sinoc ponovo sveze opranih plimom. Vecernja svezina u prosirenim nozdrvama.

Odosmo!

......................................................................................................................................
HIT THE ROAD. Travelling, to the sea especially, has some special powers - summing, ingathering, turning points. Much more than New Year's time.

And the feeling's always the same. The emptiness of the light air around on the skin. Bare feet on rocks, pebbles and sand, fresh clean again from the last evening's tides. Zesty evening freshness in wide nostrils.

So we're off!

Gladijatorke!

PRE NEKI DAN sam patila gledajuci na netu upravo ove sandale. Prodaju ih u nekoj hip off radnji u Bruklinu. Pod tom blagom shopping groznicom, odem da bacim pogled na neku od tih totalnih rasprodaja i u poslednjem trenutku nadjem neki dragulj za more i - ETO NJIH!!! I tako ja prekosutra putujem na more sa gumi sandalama! Yay!

.......................................................................................................................................
A FEW DAYS ago I've been drooling over these sandals looking at them online. They're available at a hip off store in Brooklyn. Having this specific mild shopping fever I went to randomly check out some of the sales happening at the moment, hoping I would find some kind of this summer's jewel. AND THERE THEY WERE!!!
So, the day after tomorrow, I'm off to the seaside along with my gummy gladiators! Yay!

Posted at

Ford servis PINDZA

PHOTO: Igor Orsolic

DODATAK na prethodni post pristigao svez iz radionice. Savrseno maritimno okruzenje, bele, plave i teget, sa rucno, masnom farbom direkt iz kante izvedenim Ford logom. Na udarnoj poziciji ocigledno, na recepciji. Fenomenalno!

..............................................................................................................................
AN ADDITION to previous post came fresh from the workshop. In the perfect maritime surroundings, all whites blues and navys, there's this big Ford logo, manually executed in navy blue glossy paint straight from the can. The key position, obviously, at the reception desk. Love it!

Logos I ♥: Ford

NAPRAVILA SE KRITICNA MASA meni omiljenih logoa koji imaju rucno pisanu osnovu.

Prvi je Ford. Morao je biti. Pre neki dan mi se ukazao i treci istaknuti beogradski primerak, ovaj dupli sa duplom registracijom. Za mene je to dovoljno dobar znak ^ _ ^

Prosecni zenski stav o automobilima (prvo sam htela da kazem "o kolima", tako tipicno...) podrazumeva da je nekakvo sredstvo za jednostavnije dolazenje od tacke A do tacke B. Ne mnogo vise od toga. Ipak, kada na moru iznajmite automobilcic specificno se vezete za njega, prosli ste sito i reseto. Fordovi generalno imaju taj pristupacan i ozbiljan ton, odmah ga nekako negujete, taman koliko mu treba ali ne previse, grcevito, pacenicki. Cenite ga i ne gnjavite. Nije on od te ulickane fele.

I sam njegov logo sa tim nekim cudnim krivinama i petljicama na F i r, ima neku starinsku tezinu, iskustvo i tradiciju. Dodali su mu nedavno sjaj i zaobljenost na teget ovalu, taman toliko da i dalje bude up-to-date.

.....................................................................................................................................
THERE'S A SOLID AMOUNT of logo's with the handwritten base that I love.

The first one to note would have to be Ford. A few days ago I bumped into the third exquisite specimen wandering through the streets of Belgrade, the one with the double logo and double 419 on the licence. A sign good enough for me ^ _ ^

An average female oppinion on cars considers details and the key fact that that's an easy and relatively comfortable way to get from place to place. Not much more. Nevertheless, if you rent a car taking you here and there on you summer holiday, you'll most surely get attached to it, you've been through thick and thin. That's the thing with Ford cars in general. They are strangely approachable and yet serious, you have the urge to take good care of it, not in a geeky strangling way. You respect it and do not badger. Ford is not that glowy glossy shiny preppy stiff kind.

The logo itself, with all the lovely and strange curves and those knots on F and r, has a specific old fashioned solidity, experience and tradition. They polished it recently, adding a simple shine to a navy oval, making it up to date. It's just right. As it has always been.

A Hint of Mint

VRLO JEDNOSTAVNO. Iscepkati nekoliko listica sveze nane ili melise i porinuti komadice u komorice treja za kocke leda koji ste prethodno napunili vodom. To je sve.

.......................................................................................................................................
VERY SIMPLE. Tear a few mint (or melissa) leaves into small particles and place them into ice tray filled with water. Easy as that.

Palette: PEDRO DEL HIERRO

SUSRET SA KOMADIMA ODECE koji su nesto vise od krpica za promeniti je gotovo religiozno iskustvo. Hiperventilacija i sve to... Nesto skrojeno kao oklop, nesto kao druga koza. Savrsene sive slazu se uz boju koze, rumeni obrazi i detalji trava zeleni, cinober, ultramarin ili zumance zuti. Otsetati do prodavnice Pedra del Hierra samo zbog majice koja kao da je izvezena od bakarnih niti vredno je svakog koraka.

.................................................................................................................................
TO SEE A REAL PIECE OF CLOTHES, not only a rag to slip in, is a kind of religious experience. Hyperventilating and all... Something made as an armour, something feels like second skin. Perfect shades of gray matching your skin, rosy cheeks, details in grass green, coral, ultramarine or eggnog yellow. To walk to Pedro del Hierro store just to see the the top made od copper like threads is worth every step.

Shades of white

NE MOZE SVAKO da nosi plasticne bele naocari za sunce. Ja mogu.

................................................................................................
NOT EVERYBODY can pull off wearing white plastic sunglasses. I can.

STRESS and relief

TOKOM OVOG BELEF-a razmisljala sam o klackalici izmedju grcevite kontrole i prepustanja.

Keziah Jones i Osaka Monaurail su najpreciznije opisali ono sto je moje stanoviste primenjivo na svaku vrstu stvaralastva. Odnos Osaka vs. Keziah je perfektne karaoke vs. vanvremenski hit koji te zune u sediste i sabije pritisak u glavu. Atari vs. ritualno prizivanje kise.

Ako pristup, manifest, sustinska postavka opredeljuje moguce putanje i perspektivu za rast, jednostavno je predvidjati poteze i ocekivane ishode. Cesto su proces rada i izvedena stvar u toliko velikom rascepu da se covek sa radoscu seca jednog a drugo mu je mrsko. Treba mnogo kanalisanog truda, planiranja i koncentracije vise glava u istom pravcu da se desi nesto kao ovo sa "Sjajnim recima". Valjda se stvorila dovoljno velika kriticna masa onih koji su gurali u istom pravcu i koji su bili dovoljno otvoreni da prepoznaju da se tu krcka nesto vece od nas pojedinacno.

To sto perfekcionizam nije vise u mom opisu licnosti doprinelo je da svoj rad postavim tako da moze da raste mimo mene, da se nadogradjuje u radionici i ozivi kada mu posle svecanog otvaranja crkne neka sijalica ili otpadne neko slovo. To je ono sto volimo kod svetlecih reklama, to sto su zive, nesavrsene i sto cine da se kezis kao dete koje otvorenih usta bulji u vatromet.

Bilo je, well, SJAJNO!

sve making of fotke, this way please...

..........................................................................................

Palette: MUSTARD

JEDNOGA DANA Stella McCartney i Adidas su napravili dil i sledeceg je sportska oprema najzad postala chic. Svi drugi su sad bledi, zastarelo sportski, dizelaski, vestacki, bez stava ili sa previse stava. Ovo je za mene kao pepeljugina cipelica - just right.

Od proslog septembra zaljubljena sam u tu neku kolor paletu koja me je strefila u Njujorku na tim tango shuzama koje mi je Marija preporucila. Kolor kod se zove Mustard.

.....................................................................................................

ONE GRAY DAY Stella McCartney made a deal with Adidas and the next day sport equipment finally became chic. Every other is too pale, bland, expected, tough, invisible, fake, with none or too much attitude. This now is for me like Cinerella's shoe - just right.

I'm in love with this color palette that hit me last september in NYC. Marija recommended me these tango-like shoes in Mustard.

Krajevi i poceci

SUBOTA UJUTRU izgleda ovako. Kraj nekih i pocetak nekih drugih stvari. Ustaljeni tok zna da prija ali i da opasno opterecuje. Zapravo zavisi od toga sta je sadrzaj rutine i kakav odnos imamo prema tome. I uvek treba imati na umu da se osnos prema svemu moze menjati i u hodu. Tako sve postaje rastegljivije, sa potencijalom da postane veliko, vece, OGROMANTNO!

Da mi je neko rekao da ce iz nesretnih egglinga koji su preziveli prekookeanski let u prinudno kupljnoj duffle bag na JFK-ju izrasti jagodica... prevrnula bih ocima. Ali, evo je!

....................................................................................................

SO THIS IS WHAT Saturday morning looks like. It's the end of some and the begining of some other things... Routines can be good, but can hurt a lot. It acctualy all depends not only on what the subject of the routine is but on your perspective on it. Bear in mind that your oppinion can be changed along the way and find that everything can be bigger and eventually HUGE.

If someone told me that the poor eggling fella would survive the flight across the atlantic in a duffle bag and live to deliver a strawberry, i would've rolled my eyes. But, here it is!